Chowacz czterozębny
Chowacz czterozębny – opis
Chowacz czterozębny to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych. Atakuje rośliny z rodziny krzyżowych, powodując bezpośrednie straty w plonie, a także zwiększa podatność roślin na choroby.
Objawy występowania chowacza czterozębnego w rzepaku
Uszkodzenia powodowane przez chrząszcze chowacza czterozębnego początkowo są trudne do wykrycia, ponieważ zaatakowane rośliny początkowo nie wykazują żadnych objawów. Dopiero w późniejszym okresie liście żółkną i opadają, a pędy stają się łamliwe. Larwy żerują w ogonkach liściowych, nerwach głównych i we wnętrzu łodyg.
Jak rozpoznać chowacza czterozębnego?
Postać dorosła chowacza czterozębnego ma długość od 2,5 do 3 mm. Jest brązowy i łuskowato owłosiony. Pokrywa skrzydeł ma jasną, białawą plamę za tarczą szyjną, a odnóża są czerwono-brunatne. Larwy chowacza czterozębnego mają długość od 4 do 5 mm, są białe z ciemnobrązową głową, zakrzywione do wewnątrz i nie mają odnóży.
Jak wygląda chowacz czterozębny?
Dorosły chrząszcz jest brunatny z jasną pokrywą skrzydeł i czerwono-brązowymi odnóżami. Na zetknięciu pokryw skrzydeł w górnej części znajduje się charakterystyczna jaśniejsza plamka. Larwy chowacza czterozębnego są białawe, a ich głowa jest barwy żółto-brązowej.
Okres i miejsce występowania chowacza czterozębnego
Wczesną wiosną chowacz czterozębny pojawia się na chwastach z rodziny kapustowatych, na przełomie marca i kwietnia intensywnie nalatuje na plantacje rzepaku.
Kiedy może się pojawić chowacz czterozębny w rzepaku?
Pojawienie się chowacza czterozębnego jest zależne od występujących warunków pogodowych, przede wszystkim zależy od temperatury powietrza. Jako graniczne przyjmuje się trzy noce z temperaturą powietrza powyżej 7°C. Od tego momentu żerowanie chowacza czterozębnego wzmaga się, powodując straty w plantacji.
Chowacz czterozębny – szkodliwość
Duże zagrożenie niosą ze sobą wtórne infekcje różnymi patogenami wnikające z uszkodzeń szczególnie w dolnej części łodygi. Przy dużych uszkodzeniach żerowaniem larw może nastąpić zahamowanie wzrostu, a nawet wyleganie uszkodzonych roślin przy silnych wiatrach. Próg ekonomicznej szkodliwości wynosi 20 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni lub 6 chrząszczy na 25 roślinach.
Chowacz czterozębny – zapobieganie
Aby zapobiegać rozwojowi chowacza czterozębnego, należy zadbać o właściwy płodozmian, staranne przyorywanie resztek pożniwnych, izolację przestrzenną od innych roślin kapustnych, czy wysiew co najmniej 20 metrów od brzegów pól. Ważny jest również dobór odmian, które późno wznawiają wegetację wiosenną.
Chowacz czterozębny – zwalczanie
Chemiczne zwalczanie chowacza czterozębnego w rzepaku należy rozpocząć po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości.
Skuteczne środki na chowacza czterozębnego
W zwalczaniu chowacza czterozębnego skuteczne są m.in. substancje z grupy pyretroidów np. deltametryna zawarta w Delcaps 050 CS. Formulacja mikrokapsuł (CS) preparatu Delcaps 050 CS przedłuża działanie kontaktowe o kilka godzin w porównaniu do zwykłych pyretroidów.
Jakie uprawy atakuje chowacz czterozębny?
Chowacz czterozębny w rzepaku pojawia się najczęściej, jednak może atakować również inne gatunki roślin z rodziny kapustowatych zarówno dziko rosnącej, jak i uprawy warzyw kapustnych.
Chowacz czterozębny – cykl rozwojowy
Chowacz czterozębny w ciągu roku rozwija jedno pokolenie. Samica składa od jednego do czterech białych jaj o długości do 0,5 mm od spodu liści w ogonkach liściowych. Larwy wylęgają się i początkowo znajdują się w nerwach głównych liści, następnie wgryzają się przez ogonki liściowe do łodyg i przemieszczają się w stronę korzenia. Po zakończeniu żerowania larwy wygryzają otwór w łodydze i przechodzą do gleby, gdzie się przepoczwarzają.
Jakie są przyczyny rozwoju chowacza czterozębnego?
Przyczyną rozwoju chowacza czterozębnego jest zazwyczaj nieodpowiednia agrotechnika, w tym nieodpowiedni płodozmian, obecność chwastów z rodziny kapustowatych, czy pozostawienie resztek pożniwnych na polu.
Jakie są skutki rozwoju chowacza czterozębnego?
Chowacz czterozębny prowadzi do osłabienia łodyg, co może spowodować obniżkę plonu na poziomie nawet 20%.
