Jasnota różowa
Jasnota różowa (Lamium amplexicaule)
Choć jasnota różowa może wydawać się kolejnym, niepozornym polnym kwiatem, w rzeczywistości jest jednym z uciążliwszych chwastów w uprawach. Jej umiejętność szybkiego wzrostu i konkurencji o zasoby sprawia, że rolnicy i ogrodnicy muszą zwracać na nią szczególną uwagę.
Charakterystyka ogólna jasnoty różowej
- Nazwa łacińska: Lamium amplexicaule
- Rodzina botaniczna: jasnotowate (Lamiaceae)
- Forma: chwast jednoroczny, jary lub zimujący.
Występowanie i wymagania siedliskowe jasnoty różowej
Jasnota różowa ma podobne wymagania do jasnoty purpurowej, preferuje gleby żyzne, luźne, bogate w azot i wapń.
Jak rozpoznać jasnotę różową?
- Siewka: bardzo podobna do siewki jasnoty purpurowej.
- Liście: kluczowa cecha rozpoznawcza. Dolne liście są okrągławo-sercowate, na ogonkach, karbowane. Natomiast górne liście są siedzące (bezogonkowe), nerkowate i obejmują łodygę dookoła, tworząc charakterystyczne "miseczki", z których wyrastają kwiaty.
- Łodyga: podobnie jak u jasnoty purpurowej, jest czterokanciasta, często pokładająca się i rozgałęziona u podstawy.
- Kwiaty: różowe do purpurowych, dwuwargowe, z długą rurką korony. Zebrane w okółkach w kątach górnych, obejmujących łodygę liści.
- Owoc: rozłupnia rozpadająca się na cztery szare rozłupki z białymi plamkami.
Szkodliwość jasnoty różowej w uprawach
Szkodliwość jasnoty różowej jest podobna jak w przypadku jasnoty purpurowej – konkuruje w uprawach ozimych i okopowych, zwłaszcza na początku wegetacji.
Zwalczanie jasnoty różowej
- Metody agrotechniczne: skuteczna jest staranna i terminowa uprawa gleby.
- Metody chemiczne: jest wrażliwa na te same substancje czynne co jasnota purpurowa. Kluczowy jest wczesny termin zabiegu.
