Przetacznik bluszczykowy
Przetacznik bluszczykowy (Veronica hederifolia)
Przetacznik bluszczykowy to jeden z pierwszych chwastów, które pojawiają się na polach wczesną wiosną. Jego nazwa pochodzi od charakterystycznych liści przypominających liście bluszczu. Jest uciążliwy zwłaszcza w zbożach ozimych i rzepaku, gdzie konkuruje o wodę i składniki odżywcze, co może prowadzić do znacznego obniżenia plonów.
Charakterystyka ogólna przetacznika bluszczykowego
- Nazwa łacińska: Veronica hederifolia
- Rodzina botaniczna: babkowate (Plantaginaceae)
- Forma: chwast jednoroczny, głównie zimujący.
Występowanie i wymagania siedliskowe przetacznika bluszczykowego
Przetacznik bluszczykowy preferuje gleby żyzne, próchnicze, zasobne w wapń. Jest typowym chwastem upraw ozimych.
Jak rozpoznać przetacznika bluszczykowego?
- Siewka: liścienie łopatkowate lub trójkątne.
- Liście: dolne liście są okrągławe, a górne nerkowate. Ich brzegi mają 3 do 7 dużych, tępych ząbków lub klap, co nadaje im wygląd liści bluszczu. Cała roślina jest owłosiona.
- Łodyga: płożąca się lub wzniesiona, owłosiona, silnie rozgałęziona.
- Kwiaty: bardzo małe (2–3 mm średnicy), wyrastające pojedynczo z kątów liści na krótkich szypułkach. Są jasnofioletowe, liliowe lub bladoniebieskie. Kwitnie bardzo wcześnie, od marca do maja.
- Owoc: okrągła, dwukomorowa torebka zawierająca duże, miseczkowate nasiona.
Szkodliwość przetacznika bluszczykowego w uprawach
Przetacznik bluszczykowy jest jednym z pierwszych chwastów pojawiających się w zbożach ozimych i rzepaku. Tworzy gęste dywany wczesną wiosną, skutecznie konkurując z powoli rozwijającą się rośliną uprawną.
Zwalczanie przetacznika bluszczykowego
- Metody agrotechniczne: orka jesienna skutecznie ogranicza jego występowanie.
- Metody chemiczne: przetacznik bluszczykowy należy do chwastów trudniejszych w zwalczaniu. Najskuteczniejsze są zabiegi herbicydowe wykonywane jesienią, gdy chwast jest w fazie siewki.
