Rdest plamisty
Rdest plamisty (Persicaria maculosa)
Rdest plamisty to jednoroczny chwast, który często występuje na terenach uprawnych. Łatwo go rozpoznać po charakterystycznych plamach na liściach i różowych kwiatostanach. Jest szczególnie uciążliwy w kukurydzy, burakach i ziemniakach, konkurując z nimi o wodę i składniki pokarmowe.
Charakterystyka ogólna rdestu plamistego
- Nazwa łacińska: Persicaria maculosa (syn. Polygonum persicaria)
- Rodzina botaniczna: rdestowate (Polygonaceae)
- Forma: chwast jednoroczny, jary.
Występowanie i wymagania siedliskowe rdestu plamistego
Rdest plamisty preferuje gleby wilgotne, żyzne, bogate w azot, o odczynie od kwaśnego do obojętnego.
Jak rozpoznać rdest plamisty?
- Siewka: liścienie wąskie, podłużne. Pierwsze liście lancetowate.
- Liście: duże, lancetowate, zwężające się ku obu końcom. Ich cechą charakterystyczną jest często (choć nie zawsze) występująca na górnej powierzchni ciemna, brązowa lub czarna, sierpowata plama. U nasady ogonka liściowego znajduje się błoniasta pochewka (gatka), której brzeg jest krótko owłosiony.
- Łodyga: wzniesiona lub podnosząca się, często rozgałęziona, w węzłach zgrubiała. Osiąga do 80 cm wysokości.
- Kwiaty: bardzo drobne, różowe lub zielonkawobiałe, zebrane w gęste, walcowate, kłosokształtne kwiatostany na szczytach pędów.
- Owoc: mały, spłaszczony, trójkanciasty orzeszek o czarnej barwie.
Szkodliwość rdestu plamistego w uprawach
Rdest plamisty jest uciążliwy w kukurydzy, burakach, ziemniakach i innych uprawach szerokorzędowych, a także w wilgotniejszych stanowiskach w zbożach. Jest bardzo konkurencyjny o wodę i składniki pokarmowe.
Rdest plamisty – zwalczanie
- Metody agrotechniczne: uregulowanie stosunków wodnych (drenaż) oraz staranna uprawa roli.
- Metody chemiczne: rdest plamisty jest wrażliwy na wiele herbicydów stosowanych w uprawach okopowych, ale starsze rośliny stają się odporne.
