Rdest ptasi

Rdest ptasi (Polygonum aviculare)

Rdest ptasi jest często spotykany w polskim krajobrazie jako pospolity chwast, jest rośliną o wyjątkowej odporności. Jego nazwa bywa myląca – choć rośnie na ugorach i polach, to także doskonale radzi sobie w miejskich warunkach, na poboczach dróg i na podwórkach. Ta jednoroczna roślina potrafi przetrwać w najtrudniejszych warunkach, co czyni ją sporym wyzwaniem dla rolników.

Rdest ptasi – charakterystyka ogólna

  • Nazwa łacińska: Polygonum aviculare
  • Rodzina botaniczna: rdestowate (Polygonaceae)
  • Forma: chwast jednoroczny, jary.

Występowanie i wymagania siedliskowe rdestu ptasiego

Rdest ptasi rośnie na wszystkich typach gleb, szczególnie na tych o zbyt zbitej, ugniecionej strukturze. Jest bardzo odporny na deptanie.

Jak rozpoznać rdest ptasi?

  • Siewka: liścienie bardzo wąskie, niemal igiełkowate.
  • Liście: małe, zmienne w kształcie – od eliptycznych na głównym pędzie do wąsko lancetowatych na pędach bocznych. Mają niebieskawozieloną barwę. U nasady liścia znajduje się srebrzystobiała, postrzępiona gatka.
  • Łodyga: silnie rozgałęziona od samej podstawy, płożąca się po ziemi, tworząca gęste, przylegające do podłoża maty. Jest twarda, elastyczna i bardzo odporna na deptanie.
  • Kwiaty: bardzo niepozorne, małe, zielonkawobiałe z różowym brzegiem. Wyrastają w pęczkach po 2–5 sztuk w kątach liści.
  • Owoc: drobny, trójkanciasty, matowy, brązowy orzeszek.

Szkodliwość rdestu ptasiego w uprawach

Rdest ptasi jest uciążliwy głównie w zbożach jarych i roślinach okopowych. Jego główna szkodliwość polega na tworzeniu gęstych, trudnych do przeniknięcia darni, które utrudniają wzrost roślin uprawnych i obsychanie gleby.

Zwalczanie rdestu ptasiego

  • Metody agrotechniczne: kluczowe jest dbanie o prawidłową strukturę gleby (napowietrzenie, unikanie ugniatania).
  • Metody chemiczne: zwalczanie chemiczne rdestu ptasiego bywa trudne, ponieważ chwast ten jest naturalnie odporny na niektóre grupy herbicydów.
rdest ptasi

Produkty do zwalczania: rdest ptasi