Wyczyniec kolankowy

Wyczyniec kolankowy (Alopecurus geniculatus)

Wyczyniec kolankowy jest blisko spokrewniony z wyczyńcem polnym, ale ma inne wymagania siedliskowe i jest zazwyczaj mniej szkodliwy w typowych uprawach polowych.

Charakterystyka wyczyńca kolankowego

• Roślina wieloletnia (bylina).

Występowanie wyczyńca kolankowego

Wyczyniec kolankowy preferuje stanowiska wilgotne, mokre, a nawet bagienne. Często spotykany na wilgotnych łąkach, pastwiskach, w rowach i nad brzegami wód. Na polach ornych pojawia się rzadziej, głównie w wilgotnych zagłębieniach terenu.

Jak rozpoznać wyczyńca kolankowego?

• Źdźbło: jego główną cechą rozpoznawczą jest wyraźne, kolankowate zgięcie u podstawy oraz zdolność do płożenia się i zakorzeniania w niższych węzłach.
• Kwiatostan: podobny do wyczyńca polnego (cylindryczna wiecha), ale zazwyczaj krótszy i cieńszy.

Szkodliwość wyczyńca kolankowego

Ze względu na swoje specyficzne wymagania, wyczyniec kolankowy rzadko stanowi duże zagrożenie w głównych uprawach rolniczych. Jego obecność na polu może jednak wskazywać na problemy z gospodarką wodną (zbyt wilgotne stanowisko, potrzeba melioracji).

Zwalczanie wyczyńca kolankowego

Zazwyczaj wyczyniec kolankowy nie wymaga specyficznego zwalczania na polach ornych. Osuszenie stanowiska znacząco ogranicza jego występowanie.