Życice

Życice (Lolium spp.)

Życice to trawy cenione w uprawach pastewnych i na trawnikach, jednak na polach ornych mogą stać się uciążliwymi chwastami. Podobnie jak wyczyniec polny, wykazują dużą zdolność do uodparniania się na herbicydy.

Życica trwała (Rajgras angielski) (Lolium perenne)

  • Charakterystyka życicy trwałej: wieloletnia trawa luźnokępowa. Jest podstawowym gatunkiem na pastwiskach i trawnikach.
  • Jak rozpoznać życicę trwałą?
    • Liście: ciemnozielone, błyszczące po spodniej stronie. Liść w pączku jest złożony na pół.
    • Podstawa pędu: charakterystycznie czerwonawa lub różowawa.
    • Kwiatostan: prosty kłos. Kłoski są ułożone na osi węższą stroną i nie posiadają ości.
  • Szkodliwość życicy trwałej: jako chwast jest mniej agresywna niż życica wielokwiatowa. Problemem może być w uprawach, gdzie stosuje się uproszczenia, oraz w zbożach, gdzie trudno ją odróżnić od rośliny uprawnej we wczesnych fazach.
  • Zwalczanie życicy trwałej: trudna do selektywnego zwalczenia w trawach nasiennych. Na polach ornych kontrolowana przez standardowe graminicydy.

Życica wielokwiatowa (Rajgras włoski) (Lolium multiflorum)

Bardziej agresywny i problematyczny gatunek w uprawach polowych.

  • Charakterystyka życicy wielokwiatowej: roślina jednoroczna, dwuletnia lub krótkotrwała bylina. Bardzo szybko rośnie i silnie się krzewi.
  • Jak rozpoznać życicę wielokwiatową?
    • Liście: jasnozielone, błyszczące od spodu. Liść w pączku jest zwinięty.
    • Podstawa pędu: zazwyczaj zielona.
    • Kwiatostan: prosty kłos. Kłoski są ułożone węższą stroną do osi. Z reguły posiadają wyraźne ości.
  • Szkodliwość życicy wielokwiatowej: jest to bardzo konkurencyjny chwast, zwłaszcza w zbożach ozimych i rzepaku. W niektórych krajach Europy (Wielka Brytania, Francja, Niemcy) stanowi ogromny problem z powodu rozpowszechnionej odporności na herbicydy z grupy ALS i ACCazy. W Polsce problem ten również narasta.
  • Zwalczanie życicy wielokwiatowej: wymaga stosowania strategii antyodpornościowej, podobnie jak w przypadku wyczyńca polnego. Kluczowe jest stosowanie herbicydów doglebowych i rotacja substancji czynnych.