Nowości

Skoczki i mszyce – rosnące zagrożenia dla upraw ozimych.

Zmiany klimatyczne, cieplejsze jesienie i nowe praktyki agrotechniczne sprawiają, że mszyce i skoczki stają się coraz poważniejszym zagrożeniem dla upraw ozimych. Przez lata traktowane jako szkodniki drugorzędne, dziś odgrywają kluczową rolę w rozprzestrzenianiu chorób wirusowych i fitoplazmatycznych.

Dlaczego mszyce i skoczki są groźne?

Skoczki i mszyce – zagrożenie dla upraw ozimych.

Oba typy szkodników posiadają aparat gębowy kłująco-ssący, który umożliwia im nie tylko wysysanie soków z roślin, ale także przenoszenie patogenów. Wśród najważniejszych wektorów w zbożach ozimych znajdują się:

  • Mszyca czeremchowo-zbożowa – najliczniejsza w Polsce, wektor BYDV (żółta karłowatość jęczmienia),
  • Mszyca zbożowa i różano-trawowa, a lokalnie także mszyca kukurydziana,
  • Skoczek sześciorek, zgłobik smużkowany i pienik ślinianka.

Jesienne infekcje – cichy wróg ozimin

Największe zagrożenie stanowią infekcje jesienne, gdy szkodniki żerują na młodych siewkach. Wirusy takie jak BYDV i WDV (karłowatość pszenicy) przenoszone są z samosiewów i traw, a objawy widoczne są dopiero wiosną:

  • żółknięcie i czerwienienie liści,
  • karłowacenie roślin,
  • redukcja kłosów.

Straty plonu mogą sięgać 30–60%, a przy masowym wystąpieniu wektorów – nawet więcej.

Charakterystyka najważniejszych skoczków

Skoczek sześciorek (Psammotettix alienus)

  • Dwa pokolenia w roku.
  • Wektor BYDV, WDV i fitoplazm.
  • Coraz większe znaczenie gospodarcze.

Pienik ślinianka (Philaenus spumarius)

  • Jeden z największych skoczków (ok. 6 mm).
  • Larwy żerują w „pienistej otoczce”.
  • Szczególnie groźny w latach suchych.

Zgłobik smużkowany (Psammotettix striatus)

  • Dwa pokolenia: wiosenne i jesienne.
  • Długa aktywność jesienna zwiększa ryzyko infekcji.

Jak chronić oziminy?

Zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, kluczowe jest ograniczanie liczebności wektorów. Zalecane działania:

  • Optymalizacja terminu siewu,
  • Unikanie zagęszczenia łanu,
  • Izolacja od łąk i pastwisk,
  • Zwalczanie chwastów i samosiewów,
  • Wspieranie naturalnych wrogów mszyc i skoczków (biedronki, złotooki, bzygowate, pająki).

Monitoring nalotów (żółte naczynia, lustracje polowe) to podstawa decyzji o zabiegach chemicznych.

Skoczki i mszyce – zagrożenie dla upraw ozimych:

  • Próg szkodliwości dla mszyc to pojawienie się pierwszych osobników.
  • Dla skoczków nie ustalono jednoznacznego progu, ale często są zwalczane przy okazji zabiegów przeciw mszycom.

Zalecane rozwiązania

Podsumowanie

Mszyce i skoczki to dziś realne zagrożenie dla zbóż ozimych. Ich rola jako wektorów chorób wirusowych i fitoplazmatycznych rośnie wraz z ociepleniem klimatu. Skuteczna ochrona wymaga połączenia metod agrotechnicznych, biologicznych i chemicznych oraz regularnego monitoringu.

Zobacz też