Werticilioza pod kontrolą

Charakterystyka choroby:

• Najnowsze badania dowodzą, że głównym sprawcą werticiliozy w rzepaku jest grzyb Verticillium longisporum.
• Przenosi się przez mikrosklerocja, które mogą przetrwać w glebie nawet do 15 lat.
• Infekcja zachodzi przez system korzeniowy (włośniki lub uszkodzoną warstwę korzeniową), szczególnie w miejscach po jesiennym żerowaniu szkodników.
• Porażenie patogenem następuje jesienią lub wczesną wiosną, a objawy widoczne są w późnych stadiach rozwoju.
• Choroba najlepiej rozwija się w warunkach niskiej wilgotności i temperaturze 15-25^o

 Infekcja rozpoczyna się od mikrosklerocji obecnych w glebie, skąd wyrastają struktury grzybni, które wnikają do rośliny przez włośniki. Objawy bezpośrednio wynikają z faktu, że grzybnia patogena przerasta do tkanek korzenia, dalej umiejscawia się w naczyniach rośliny, zatyka je i uniemożliwia przepływ wody oraz składników pokarmowych, co dotyczy części naczyń, które zaopatrują zmienioną chorobowo stronę pędu lub liścia. Zatkanie naczyń to brak możliwości ich funkcjonowania, czyli zaopatrywania organów rośliny w składniki odżywcze, w końcowym efekcie prowadzi do utraty turgoru w komórkach tkanek i do uwiądu roślin.

Do tej pory grzyby te infekowały rośliny poprzez system korzeniowy zazwyczaj podczas ciepłych wiosen. Obecnie, w związku z występowaniem długich i ciepłych jesieni, dzieje się to również w tym okresie, w pierwszych etapach wegetacji rzepaku ozimego. Ponadto w niektórych regionach Polski do infekcji dochodzi też późną wiosną. W praktyce okno infekcyjne werticiliozy jest więc znacznie rozszerzone. Oznacza to, że proces kontroli tych patogenów musi obejmować niemal cały okres wegetacji rzepaku.

Objawy choroby:

• charakterystyczne żółknięcie połowy liścia (pierwsze objawy na starszych liściach),
• zmiany na łodydze i pędach bocznych – smugi wzdłuż łodygi od żółtobrązowej do brunatnej barwy,
• więdnięcie liści i całych roślin,
• redukcja liczby łuszczyn i nasion (mniejsza MTN),
• ciemnienie korzeni,
• łatwość wyrywania porażonych roślin.

Zapobieganie i zwalczanie werticiliozy:

• właściwy płodozmian 4-5 lat,
• głębokie wymieszanie lub przyoranie resztek pożniwnych oraz zadbanie o ich dobry rozkład,
• dobre przygotowanie przedsiewne gleby,
• izolacja przestrzenna od innych upraw roślin kapustowatych,
• siew zdrowego, kwalifikowanego materiału siewnego,
• optymalna norma i termin wysiewu nasion,
• stosowanie odpowiednich fungicydów do ochrony.

Zapraszamy do kontaktu z Doradcą Klienta Chemirolu w celu poznania skutecznych sposób walki z werticiliozą rzepaku.