Zakończenie jesiennej wegetacji

W sytuacji, gdy średniodobowa temperatura utrzymuje się na stałe, na poziomie poniżej 5^oC wegetacja zostaje zatrzymana. Ostatnie lata charakteryzują się tym, że wegetacja praktycznie nie ustawała. W rzeczywistości jej zastopowanie było krótkie, a często miała miejsce tzw. wegetacja pełzająca. Wynikało to z długich jesieni i braku prawdziwych zim. Okrywa śnieżna w wielu regionach Polski nie pojawiła się prawie wcale. Podczas wegetacji pełzającej rośliny nie prowadzą intensywnego rozwoju, ale jednocześnie nie przechodzą w stan spoczynku zimowego.

Wróćmy do roku 2023, kiedy wegetacja nie ustała w wielu regionach ani na chwilę w okresie zimy. W styczniu tuż po Nowym Roku, słupki rtęci osiągały nawet prawie 20^oC w niektórych regionach Polski, co spowodowało rozhartowanie roślin.

Podczas występowania ciepłej zimy może zdarzyć się, że rośliny już w styczniu osiągają taką fazę rozwojową, jaką powinny mieć dopiero w marcu. Sytuacja ta jest o tyle groźna, że ze względu na zaawansowanie rozwojowe rośliny są bardziej narażone na rozwój chorób, ataki szkodników, uszkodzenia mrozowe czy zachwaszczenie wtórne. Zatem może okazać się, że obok zwiększenia się niedoborów składników pokarmowych pojawią się kolejne problematyczne zagadnienia, np. wcześniej wspomniane szkodniki (mszyce mogą żerować w zbożach do większych przymrozków, wytrzymują nawet temperatury dochodzące do -6^oC) czy niektóre patogeny chorobotwórcze, ale niestety nie mamy możliwości zastosowania ani fungicydów, ani insektycydów.

Tak długo jak trwa wegetacja, warto lustrować pola. Czy w tym roku opryskiwacze wyjadą jeszcze w pola? Pogoda wielokrotnie nas zaskakiwała.